“En dan staan we tot slot allemaal, in een kerkje, een traantje te pinken als het AZC weer vertrekt”. Dat van dat kerkje verzon ik er ter plekke bij. De Lokatiemanager had de rest twee jaar geleden al wel voorspeld. Eerst is er woede en verzet tegen de komst van asielzoekers, dan wordt het rustig en komen er vrijwilligers en raken de omwonenden en de asielzoekers aan elkaar gehecht, tot slot is er collectief verdriet als de asielzoekers weer weggaan. Soms zelfs verzet tegen het vertrek. Het is precies zo gegaan.
Klik hier om het volledige weblog van SP-wethouder Patrick van Lunteren te lezen.
Reactie toevoegen